[RECENZJA] John B. Arden „Umysł. Mózg. Gen. W kierunku zintegrowanej psychoterapii”
Książka John B. Ardena już w przedmowie wprowadza czytelnika w świat zintegrowanej psychoterapii, podkreślając znaczenie osoby psychoterapeuty, który całą swoją postawą prezentować ma otwartość, akceptacje, przestrzeń na budowanie relacji, ciekawość wobec pacjenta, oraz opierać się na wiedzy, której bazą jest nauka oparta na rzetelnych badaniach.
Pozycja składa się z dziesięciu rozdziałów wśród których autor omawia samoorganizację Ja, pojęcie Ja społeczne, wskazuje na zachodzące interakcje między zachowaniem a genami, podkreśla znaczenie relacji ciało-umysł i jej wpływu na nasze zdrowie, wyjaśnia czym jest samoopieka, motywacja, nawyk i uzależnianie. Wartościowe są również ostatnie rozdziały skupione bardziej na szczególnych doświadczeniach jednostki takich jak stres i autostres, spektrum traumy oraz depresja. Rozdział dziesiąty koncentruje się na wskazaniu skutecznych sposobów na wsparcie zdrowia psychicznego między nami uwydatniając znaczenie placebo, uważności, medytacji, a także psychologii pozytywnej.
Doktor Arden prezentuje wiele rzetelnych badań wskazujących potrzebę traktowania psychoterapii jako koniecznej w przypadku pojawienia się trudności w obszarze zdrowia psychicznego. Udowadnia, że oddziaływania psychoterapeutyczne nie są jedynie rozmową, nie wiele znaczącym dialogiem pomiędzy pacjentem a psychoterapeutą, a właściwie formą leczenia, niezwykle skutecznego i znaczącego dla dalszego życia jednostki. Wskazuje jakie zmiany zachodzą w mózgach osób narażonych na długotrwały stres, jak niekorzystnie wpływa to na zdrowie pacjenta, nie tylko w kontekście zdrowia psychicznego, ale w rozumieniu całościowym. Na uwagę zasługuje również podejście do tematu traumy z dokładnym omówieniem zachowań pacjentów, oraz powodów dla których właśnie tak się zachowują- np. unikanie, dysocjacja.
Reasumując, niniejsza pozycja jest obowiązkowa, dla wszystkich tych, którzy cenią możliwość zrozumienia działań i zachowań człowieka w obliczu wyzwań przed jakimi staje każdego dnia. Mam poczucie, że w szczególności w dzisiejszych niełatwych czasach, gdy doświadczenia depresji czy traumy są przeżyciem wielu osób, gdzie szybciej można skorzystać z dostępnych od ręki farmaceutyków, gdzie nadal świadomość potrzeby korzystania ze wsparcia w kryzysie psychicznym jest zbyt niska, taka literatura jest odpowiedzią na zarzuty nieskuteczności, czy niesłuszności korzystania z narzędzi psychoterapeutycznych. Ponadto, bardzo wierzę, że owe trudne doświadczenia będą początkiem świadomości w której dbanie o swój dobrostan psychiczny stanie się priorytetem każdego z nas.
Alicja Bogaczyk